Дали ревматоидниот артритис е фатален?

Ревматоиден артритис и смрт

Пред некој ден, слушнав некој да каже: "Па, ревматоидниот артритис не те убие". Не сакајќи да влезам во долгите, вклучени разговори во тоа време, промрморев нечуено, "Всушност, тоа е посложено од тоа".

Ревматоидниот артритис обично не се смета за фатална или терминална болест. Всушност, тоа најчесто се нарекува хронична болест, што значи дека ќе го имате за време на вашиот живот.

Сепак, болеста е поврзана со поголем ризик од компликации кои можат да бидат фатални.

Ревматоидниот артритис е поврзан со намален животен век , во голем дел поради компликациите кои можат да се развијат. Се проценува дека очекуваниот животен век може да се намали за околу 10 години кај лицата со ревматоиден артритис. Се смета дека системското воспаление поврзано со ревматоиден артритис индиректно предизвикува скратен животен век, како и да игра улога во покачување на ризикот од сериозна инфекција, кардиоваскуларни заболувања, атеросклероза и метаболитичка болест - од кои било може да придонесе за предвремена смрт.

Кардиоваскуларни болести

Врската помеѓу ревматоидниот артритис и зголемената кардиоваскуларна болест е добро проучена и продолжува да биде фокус на истражување. Кардиоваскуларните болести се водечка причина за смрт кај пепел со ревматоиден артритис. Околу 40 проценти од смртните случаи кај ревматоиден артритис се припишуваат на кардиоваскуларните настани.

Луѓето со ревматоиден артритис имаат двократен зголемен ризик од срцев удар или мозочен удар во споредба со лица без ревматоиден артритис. Ризикот ескалира до скоро трипати кај луѓето кои имале ревматоиден артритис за 10 или повеќе години.

Интересно, сепак, вообичаените фактори на ризик за кардиоваскуларни болести не ја објаснуваат целата слика кај луѓето со ревматоиден артритис.

Постојат други патогени механизми кои предизвикуваат болест, првенствено поврзани со системско воспаление. Таквите механизми може да вклучуваат про-оксидативна дислипидемија (абнормални нивоа на маснотии во крвта), отпорност на инсулин, предиспозиција за згрутчување на крвта, високи нивоа на хомоцистеин во крвта, како и одредени имунолошки функции, како што се активирање на Т-клетките.

Уште еден интересен пациент со точка-ревматоиден артритис е помалку веројатно да пријави болки во градите од оние без ревматоиден артритис. Тие се повеќе склони да искусат непризнаен миокарден инфаркт (срцев удар) или ненадејна срцева смрт.

Метаболен синдром

Метаболниот синдром , кластер на традиционални кардиоваскуларни фактори на ризик, вклучувајќи хипертензија, дебелина, нетолеранција на гликоза и дислипидемија, е многу распространет кај луѓе со ревматоиден артритис. Повисоки воспалителни маркери и употребата на гликокортикоиди се сметаат за предикторите на присуството на метаболичен синдром кај оние со ревматоиден артритис.

Една студија, објавена во изданието од јануари 2011 година на Journal of Rheumatology, разгледува дали пациентите со ревматоиден артритис без очигледни знаци на кардиоваскуларни болести имале повисока преваленца на метаболички синдром.

Заклучокот беше дека луѓето со ревматоиден артритис имале повисока преваленца на метаболички синдром.

Атеросклероза

Луѓето со ревматоиден артритис имаат повисока преваленца на атеросклероза од оние без ревматоиден артритис. Атеросклерозата и ревматоидниот артритис може да делат неколку патогени механизми, а меѓу нив е веројатно и системско воспаление. Исто така, може да има и вклучени генетски процеси. Автоимуните процеси веројатно играат улога и кај ревматоиден артритис и кај атеросклероза.

Сериозни инфекции

Се покажа дека пациентите со ревматоиден артритис имаат зголемен ризик од инфекција.

Според една студија, објавена во септември 2002 година, во врска со артритисот и ревматизмот , кои ги процениле индикаторите на инфекција кај ревматоиден артритис, зголемена старост, екстра-артикуларни манифестации на ревматоиден артритис (т.е. други фактори, освен заедничко инволвирање), коморбидитети и употреба на кортикостероидите биле силни предиктори на инфекција. Интересно, според резултатите од студијата во Journal of Rheumatology May 2013, стапката на сериозна инфекција кај пациентите со ревматоиден артритис е намалена во изминатите неколку години.

Гастроинтестинална перфорација

Друга потенцијална причина за смрт поврзана со ревматоиден артритис е гастроинтестинална перфорација . Невообичаено е, но сериозен несакан настан кога се јавува. Луѓето кои се лекуваат со глукокортикоиди, нестероидни антиинфламаторни лекови (НСАИЛС) или кои имаат историја на дивертикулитис, се со поголем ризик за гастроинтестинални проблеми.

> Извори:

> Dhawan SS et al. Ревматоиден артритис и кардиоваскуларни болести. Тековни извештаи за атеросклероза. 2008 Apr; 10 (2): 128-33.

> Rosom S et. al. БМК мускулно-скелетни нарушувања: метаболичен синдром кај ревматоиден артритис: Студија за контрола на случаи. 26 април 2013 година.

> Crowson CS et al. Зголемена преваленца на метаболички синдром поврзан со ревматоиден артритис кај пациенти без клинички кардиоваскуларни заболувања. Весник на ревматологија јануари 2011 година.

> Cavagna l et al. Атеросклероза и ревматоиден артритис: повеќе од едноставна асоцијација. Медијатори на воспаление. 2012; 2012: 147354. 13 септември 2012 година.

> Ni Mhuircheartaigh et al. Трендови во сериозни инфекции кај ревматоиден артритис. Весник на ревматологија. Мај 2013 година.

> Doran MF et al. Предвидувачи на инфекција кај ревматоиден артритис. Артритис и ревматизам. Септември 2002 година.

> Curtis JR et al. Инциденцата на гастроинтестинални перфорации кај пациентите со ревматоиден артритис. Артритис и ревматизам. Февруари 2011 година.