Користење на други зборови и фрази за да се пренесе смртта
Еуфемизмите се начин да се пренесе нешто без да се каже конкретен збор што може да се смета за премногу тап или директен. "Смртта", "мртвото" и "умирањето" се термини кои често се изложени на поинтересни, заобиколни или заштитни јазици, како што е еуфемизам.
Ајде да погледнеме некои популарни зборови и фрази кои често се користат на местото на "смртта" и "умирањето" и разговараат за добрите и лошите страни во користењето на таквите еуфемизми.
Популарни еуфемизми за смрт, мртвост и умирање
Еве неколку заеднички фрази и групи на фрази кои се користат за да се однесуваат на смрт или процес на умирање. Некои од нив може да се сметаат за пожнов начин на изразување на смртта, додека други се однесуваат на одредено духовно верување за тоа што се случува после смртта.
- Помина, предаде, или почина
- Одмор во мир, вечен одмор, заспан
- Демиса
- Почина
- Замина, исчезна, изгубен, се лизна
- Ја изгубила битката, го изгубила животот, подлегнала
- Дај го духот
- Избришав кофата
- Не успеа
- Ја изненади последна
- Отиде да бидам со Господ, отиде на Небото, се сретнав со својот Создател
- Се викаше дома, е на подобро место
Различни култури, локации и земји значително се разликуваат во однос на тоа кои еуфемизми најчесто се користат.
Зошто ги користиме еуфемизмите
За заштита
Еуфемизмите за смрт и умирање често се користат за да се заштити некого, без разлика дали тоа е лицето што ги зборува зборовите или оние што ги слушаат. Можеме да бараме пожнов начин да ја пренесеме веста за смрт на некој или начин да обезбедиме удобност, и покрај тагата на ситуацијата.
Да се избегнува да биде груб и навредлив
Целта тука е да се избегне зголемување на повредите и болката на некого со тоа што се премногу директни, бидејќи тоа може да се толкува и се чувствува како тапа, глупаво или грубо. Ние сакаме да ги заштитиме оние околу нас со тоа што не "тријте", па може да користиме еуфемизам за да се однесуваме на смртта.
За да се избегне непријатност
Смртта и умирањето се природен дел од животот, но многу луѓе се чувствуваат непријатно или вознемирени. Други видови на јазик може да бидат полесни за користење и помалку предизвикувачки анксиозност.
Нашите чувства на тага
За да користи директни зборови за смртта, говорникот мора да се справи со сопствените чувства на тага и загуба. Објаснувајќи му на некој друг дека некој близок "не го направил тоа" понекогаш е полесно отколку да се каже дека "таа умрела". Смртта е конечна, и велејќи дека тоа е гласно може да биде тешко кога се бориме да се справиме со ситуацијата.
Од делумно одбивање
Слично на тоа, употребата на зборот "мртов" го отежнува одрекувањето на реалноста. И, психолошки, додека негирањето јасно треба да се сврти кон прифаќање, малку негирање не е лошо како краткорочен механизам за справување. Индиректниот јазик понекогаш може да биде корисен начин за ментално и емоционално постапување со вашите чувства постепено.
Да им понудиме духовна удобност
За оние кои веруваат во одредени вери, акцентот во смртта е задгробниот живот. Така, велејќи дека некој "отиде да биде со Господ" можеби не е тактика на избегнување, туку заеднички потсетник за удобноста што се наоѓа во тоа верување.
Ефектот на еуфемизмот кај децата
Користењето на еуфемизми кога зборуваме за деца за смрт обично не се препорачува.
Иако намерата е да биде нежна и да го заштити детето од дополнителна болка, индиректниот јазик честопати е збунувачки за детето.
Еуфемизмот кој вклучува термини како "спиење" или "одмор" може да предизвика нив да се разберат и да се плашат да легнат ноќе. На сличен начин, велејќи: "Го изгубивме чичко Фред минатата ноќ" можеше да го спречи детето да сфати дека лицето починал и наместо тоа ги поттикнало да одат во потрага по вујко Фред, бидејќи тој е "изгубен". Разбирањето на детето на смртта обично е прилично ограничено, бидејќи честопати им недостасува искуството на смртта на другите и, во зависност од нивната возраст, имаат неспособност да разберат што не го знаат.
Експертите од хоспис препорачуваат да користат директен јазик со децата за да се подготват за смртта на некој близок и да разговараат за смртта откако ќе се појави. На пример, иако може да му биде тешко на возрасните да се потрудат да разговараат со дете, се препорачува да се зборува за болната мајка на детето "да се подготви да умре наскоро", наместо да се повикува на мајката како "да не прави многу добро" или "да си оди дома".
Ефектот на еуфемизмите кај оние со деменција
Луѓето со благи когнитивни нарушувања , Алцхајмерова болест или друг вид на деменција можеби не го разбираат индиректниот јазик многу добро. Претходните истражувања покажаа дека кај деменција, способноста за разбирање на поговорката бара способност да размислува апстрактно. Употребата на еуфемизми е слична на поговорките во тоа што тие ги пренесуваат информациите со суптилностите дека некој што живее со деменција можеби не е целосно разбирлив. Ова може да ги спречи да бидат во можност вистински да разберат дека некој починал.
Медицински еуфемизми и фрази за умирање, мртви и смрт
Додека некои еуфемизам ги користат пријателите и роднините во обид да бидат љубезни, нежни и љубезни, постои различен сет на еуфемизми кои често ги користат лекарите, медицинските сестри и другите здравствени работници. Заеднички медицински еуфемизам вклучуваат:
- Не многу добро
- Опаѓање
- Не успеа да одговори
- Можеби би сакал да размислам за удобност
- Сериозно болен
- Нема да успее
- Третманот е залуден
- Истечено
Причини зошто еуфемизмите може да се користат во здравството
И покрај тоа што работел на терен каде што може да се појави изложување на проблеми со животот и смртта, многу лекари можеби сѐ уште сметаат дека е предизвик да зборуваат директно за умирање и смрт. Ова може да се случи поради неколку причини.
Често, во обид да ги пренесе вестите на нежен и тактичен начин, медицинскиот персонал може да ги користи еуфемизмите за да пренесе лоши вести на пациентот или на членовите на неговото семејство. Ова е водено од сочувство и желба да се ублажи или омекне ударот. Ова може да биде соодветно и корисно за некои семејства, но за други, тоа би можело да ги спречи целосно да ја разберат ситуацијата.
Дополнително, некои медицински персонал може да работат да се компонираат во овие ситуации, а индиректниот јазик може да биде полесен за користење за да се пренесат информациите на професионален начин. И покрај тоа што со години се обучуваат за исцелување на телото, здравствените работници понекогаш имаат малку обука за тоа како да се справат со емотивното влијание на грижата за пациентите кои умираат.
Во други времиња, еуфемизмите се користат кога постои страв за тоа како некој ќе реагира на лошите вести. На пример, индиректна формулација може да се користи ако постои загриженост дека семејството ќе се налути или ќе го обвини медицинскиот персонал за смртта.
Како Еуфемизмите влијаат на здравствените одлуки
Еуфемизмите понекогаш може да ја прикријат реалноста на ситуацијата, и на оние што се соочуваат со претстојната смрт треба да им се помогне во разбирањето на она што се случува. Овој потенцијален недостаток на разбирање може да го спречи пациентот или донесувачот на одлуката да има добро разбирање на информациите и здравствената состојба, со што ќе биде потешко да се донесуваат одлуки за медицинската нега.
Замислете го ова сценарио со следниве зборови:
- Лекарот вели: "Жал ми е што ти го кажав ова, но Џон не прави многу добро. Би сакале да бидеме сигурни дека тој е задоволен со тоа што му го даде овој лек. Дали е тоа во ред со тебе?"
- Докторот вели: "Жал ми е што ти го кажав ова, но Џон не прави многу добро. Всушност, тој покажува медицински знаци дека тој веројатно ќе умре во следните неколку дена. Би сакале да бидете сигурни дека тој е удобен со давање на овој лек. Дали е тоа во ред со тебе? "
Различните фрази во овие комуникации би можеле да дадат многу поинаква слика за тоа како го прави Јован и каква е неговата прогноза. Некои можеби разбираат и како значења слични, но други може да го прочитаат првиот пример само како општа изјава дека Јован е болен и дека некој лек ќе му помогне.
Интересно, беше спроведена студија за јазикот и процесите кои се користат за информирање на семејствата за здравствената состојба на својот сакан. Истражувачите открија дека и покрај жалоста што се користела при користењето на директната терминологија, членовите на семејството претпочитале да имаат повеќе знаење и подобро разбирање за тоа како е болна нивната сакана. Дури и во случаи кога пациентот преживеал, членовите на семејството пријавиле долгорочни придобивки од тоа што знаеле дека нивната сакана била доволно болна за да умре. Тие исто така имале поголема веројатност да почувствуваат дека комуникацијата што ја добиле од нивниот тим за медицинска нега била ефикасна и да се чувствува задоволна од грижата што ја добил пациентот.
Кога еуфемизмите се соодветни и корисни
Индиректниот јазик за да се разговара за смртта и умирањето може да биде соодветен ако дискутирате за иднината на смртта. На пример, ако зборувате со вашите когнитивно непроменети родители за тоа зошто тие треба да планираат напред и да назначат полномошно за здравствена заштита , можеби нема потреба да бидете толку директен со вашиот јазик.
Исто така, како што беше претходно забележано, еуфемизмите често може да бидат соодветни кога се користат за заштита и удобност.
Кога треба да користите директен јазик наместо еуфемизми
Зборовите треба да се користат за смртта, смртта и умирањето кога е важно да биде многу јасно за она што се случува. Ова вклучува кога се вршат критични медицински одлуки врз основа на прогнозата на пациентот, кога зборувате со оние кои можеби целосно не го разбираат индиректниот јазик и кога може да има јазична бариера што може да го попречи разбирањето.
Од збор до
Неколку зборови и фрази можат да се користат како еуфемизам за смрт, мртвост и умирање. Важно е да ги разберете придобивките и потенцијално штетните ефекти од користењето на индиректниот јазик и внимателно да ги одберете вашите зборови, во зависност од вашата цел и публиката со која зборувате.
> Извори
> Гутиерез, К. (2012). Прогностички категории и тајмингот на негативна прогностичка комуникација од критичните лекари до членовите на семејството на крајот на животот во одделение за интензивна нега. Анкета за медицински сестри , 20 (3), стр.232-244.
> Кравчик, М. и Галагер, Р. (2016). Комуницирање на прогностичката неизвесност во потенцијалните контексти на крајот на животот: искуствата на членовите на семејството. БМК палијативна нега , 15 (1). https://doi.org/10.1186/s12904-016-0133-4.
> Ливингстон, Г., Питфилд, В., Морис, и сор. (2011). Грижа на крајот на животот за луѓето со деменција кои живеат во дом за нега: квалитативна студија за искуството и ставовите на вработените. Меѓународен весник на геријатриска психијатрија , 27 (6), стр.643-650.doi: 10.1002 / gps.2772.
> Наик, С. (2013). Смрт во болницата: Прекршување на лошите вести за ужаленото семејство. Индискиот журнал за критичка медицина за медицина , 17 (3), стр.178. doi: 10.4103 / 0972-5229.117067
> Rawlings, D., Tieman, J., Sanderson, et al. (2017). Никогаш не кажувајте умре: смртни еуфемизми, недоразбирања и нивните импликации за пракса. Меѓународен весник на палијативните медицински сестри , 23 (7), стр.324-330.